Yanlışların doğruları götürdüğü yerde giden doğru olmak ne zormuş ..
Suçsuz bir bedene verdiğin en büyük cezaydı sensizlik ..
Bir hastanın elinde kalan son ilacını almak gibi ...
Herşeyim diye nitelendirdiğim ’SEN’i benden çalmak gibi ..
Varlığına susamış bedenimi susuz bırakmak gibi ..
Sevinçlerimi, mutluluğumu, aşkımı yani beni ben yapan her şeyi elimden almak gibi..
Yaşayan bir ölüyüm şimdilerde ;
Duyguları, düşünceleri elinden alınmış bir bedenden ibaret hayatım ..
Boş boş bakıyorum şimdilerde hayata, insanlara ..
Ne yaşadığım hayattan bir şey anlıyorum, ne de bunu niye yaşadığımdan ..
Varlığını aradığım an’lar oluyor çoğu zaman ..
Şöyle bir kelime etsen, bir hayat vereceksin sanki ..
Ama her aradığımda, ’’aradığın aşka şu an ulaşılamıyor’’ sesi yankılanıyordu kulaklarımda ..
Bazen herkes sana benziyor, birazda olsa mutlu olabiliyorum ..
Ama gerçekler tokat gibi çarpıyor yüzüme yokluğunu ..
Sonra yine enkaza dönüyor bedenim, hayallerim, benliğim ..