Deli gönül hâl bilmeze vuruldum
Hâk etmedin mi sen, bu âh-ı zarı
Hâla uslanmadın, fena yoruldun
Görmüştün oysa sen bir çok bizarı

Güzel ve hoş dedin hemen bağlandın
Sevdiğini sandın, biraz eğlendin
Ateşlerde, köz üstünde dağlandın
Kim sever ey gönül, bir işgüzarı

Biter mi çektiğin özlemin neyse
Unut gelde şimdi haydi kolaysa
Dilinden düşmedi, yıllarca oysa
Oyalı bir mendil, tek bergüzarı

Sevda üzre gönüllerde tartıldın
Ders almadın defalarca sürtültün
Hafif yaralarla ucuz kurtuldun
İnşallah kimsenin değmez nazarı

Oysa kigönülde söz ve güfte sen
Sazımın telinde şarkı besTe sen
Alıcı bulunmaz satmak istesen
Her gün kurulmaz ki gönül pazarı

Yapılmalı idi, aşkın gereği
Daha çok yaralar, yârin ırağı
Hasret uğrun, uğrun yakar yüreği
Vuslattır elbette, bunun tazarı

Acıya dönüştü güzelim tatlar
Gün geçtikçe acı ikiye katlar
Tükendi yarınlar, bitti umutlar
Lüzumsuz bitirdi, gönlün hezarı

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

BİZAR: Tedirgin, bezmiş, usanmış, bezginlik getirmiş
İŞGÜZAR: Çok bilmiş,bilgiçlik taslayan
TAZAR: Acele, ivedi, tez
HEZAR: Herhalde