5
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1359
Okunma

Kendin gibi bil, her yanın gibi
Üstü başı hayal olan çıplak
Her yanı mücevherli fakir
Peygambere gelen Cebrail’in
Dili de olsan
Söyle bana her yanın gibi
Kendin misin ben gibi
Ucuz parşomene yazılı bu dar-ı dünya
Her yer güneşin esiri de
Geceyi salan bu sahip sensen
Bildiysen hükmün yalandan da yalan
Bir çamdan düşen kozalak
Gece rüzgârı olsan da
ömrümde sesin bir bebek gibi yasak
Kendin gibi bil beni
Ağladığında sümüklü
Padişahken en gaddar sevdalı
Yarım yamalak sesiyle aşkı mırıldayan
Anne diye ağlayan bebek gibi
Kendin gibi bil beni
Denizde aradım gözyaşını
Hangi dalga
Hangi rüzgar ya da hangi sen
Bana verecek bu isyanımı
Kendin gibi bil beni
Sesinde doğurduğum resimler gibi
Kendin gibi bil beni
İdam günü gülücüklerle
Çiçeğe dönmüş gölgerim gibi
Renksiz tatsız sessiz bir de yaşamsız gibi
Bil beni kendin gibi öldür beni
Düşüncesizliğim ben gibi görmüştüm
Gözünden düşen inciyi
O inci ki artık en ince küfür gibi
Dilimde tuzlu bir parşomen
Haydi kendin gibi bil beni
Biliyorsan kendini
5.0
100% (7)