İçimde bir acı beliriyor.
Ve bir ses kulaklarımda,
Yeri göğü inletircesine bir ses
İnsanlık nerde diyor insanlık nerde?
Aramaya başlıyorum.
Soruyorum bildik bilmedik herkese.
Şu çöpe mahkûm edilen teyzenin kaderini.
Ve huzurevindeki huzursuz amcanın sözlerini.
Sokak çocuklarını…
Soruyorum kader diyorlar.
Nasip diyorlar.
Birde Allah diyorlar.
Kendi kabuğuna çekilmiş herkes.
Kendine müslüman insanlar.
Merhamet duyguları alınmış.
Soruyorum tekrar...
Sizi siz yapan insanlığınız?
Şerefiniz onurunuz nerde?
Bugün kazandığınız yarın sorulacak sizden.
Yaşlı teyze huzursuz amca ve sokak çocukları…
Hepsi hesap soracak sizden.
Nereye kaçacaksınız o zaman?
Hangi limana sığınacaksınız?
Ya da hangi liman kabul edecek sizi.
Allah aşkına çalarak kazandıklarınızı,
Nasıl harcayacaksınız.
Ya bir gün dönerse hesap.
Yadırgadıklarınız bulursa sizi.
Muhtaç olursanız bir ekmeğe.
Ya da bir huzur evine bırakılırsanız.
Ya hesap dönerse bağdattan..
O zaman ne yapacaksınız.
İnsanı öldürenlermi katil olur.
Ya görmeyenler muhtacı.
Duymayanlar....
Hissetmeyenler...
Herşeyi satın almaya yetsede gücünüz,
Bir çocuğun gülüşünü,
Bir annenin umudunu satın alamazsınız...