24
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1688
Okunma

Ben sadece seni sevdim
Sen damarlarımda kandın
İlk kez bu yürek sevdi…
İlk kez bu kadar kolay kabullendi.
Gözlerim değildi sana bakan,
Yüreğimdi ilk seni gören…
Çiçek, çiçek açtın yüreğimde
Yağmurlar yağdı tel, tel
Gökkuşağı zayıf kaldı,
Renklerinin karşısında…
Bazen kırmızıydın bir ateş gibi,
Bazen maviydin ulaşılmayan gökyüzü
En çok renklerde sevdim seni…
Seni severken, mevsimleri de sevdim
Rengârenk çiçekleri kokladım
Her şeye rağmen sevdim seni...
Güçlüydüm artık, sevgin vardı
Seni düşlerken sabahları seherde
Çarşaf gibi bir deniz görürdüm tertemiz…
Huzur bulurdum sevginde, mutlu olurdum
Sakin bir göle dönüşürdüm yanında.
Saflığını, olgunluğunu sevdim…
Duru bakışında, karda güneşi gördüm.
Sesini ve suskunluğunu sevdim,
Küçük oyunlarını, korkularını sevdim
Sığmadın cümlelere, sığdıramadım,
Sen yaşam kaynağım oldun…
Seni severken yorulmadım, bıkmadım,
Seninle tamamlandım çoğu kez.
Şimdi mevsimlerden kış... Sen yoksun,
Üzerime çiğ taneleri düştü bir, bir…
Sen gittin, üşüdüm yokluğunda…
Sensiz eksildim, bittim… Yok oldum.