Nefesimde sen kalbimde sen
Güneşimde sen, ayımda sen
Birde kalbimde yanan ateşi bilsen
Yine de kırar mıydın beni

Nergiz çiçekleri kaldı elimde
Sevgi kelimesi çıkmaz dilimde
Ellerim kalsın isterdim belinde
Yine de kırar mıydın beni

Gözlerimin içinde gülümsemen
Elini yanağına koyup düşünmen
Göğsümün içinde düğümlenen...
Yine de kırar mıydın beni

Günlerdir düşündüm alakası yok
Çok güzel günler geçirecektik çok
Verilen tesellinin faydası yok
Yine de kırar mıydın beni

Sönecek diye beklerken içimdeki ateş
Alevler kaplamışsa volkanlara eş
Benimle değil vicdanınla dertleş
Yine de kırar mıydın beni

Alışamadım sensizliğe senden gayrı
Bir yudum çay içmek zor gelirse ayrı
Yiyip bitirmişse beni ayrılık kahrı
Yine de kırar mıydın beni

Üzülmek bütün duygularınla üzülmek
Bir tespih tanesi olup iplere dizilmek
Aklını kaybedip sokaklarda gezinmek
Yine de kırar mıydın beni

Saatler işkence geçmez ki zaman
Aman dinlemez kalbim aman
Kendimi köşeye çektiğim zaman
Yine de kırar mıydın beni

Yasaklanan duygularım senin elinde
Bir kelimelik sevgi oda dilinde
Ne olursun sarılayım yanına geleyim de
Yine de kırar mıydın beni

Sen arkadaşım dostum her şeyimdin
Ağzımda dilim, kolumda elimdin
Gece gündüz hep derdimdin
Yine de kırar mıydın beni

Manevi alemde hep koşuşturmalar
İçimde özenle sakladığım duygular
Birer birer kaybolsa da korkular
Yine de kırar mıydın beni

Anlasam da her şey faydasız
Aksa da gözyaşlarım, sana zararsız
Kalmışsam ortada kararsız
Yine de kırar mıydın beni

Teselli çare değil bulursun köşende
Beyaz sayfalara şöyle bir döşen de
Bu dertten kahrolup ölsem de
Yine de kırar mıydın beni
Sami Yüce 28/12/2013