0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
943
Okunma
Yokluğunla açtığın yarayı
Varlığın bile dolduramıyor artık
Yokluğunda akıttığım yaşlar
Varlığında sanma ki artık gülüşler başlar
Yokluğunda mevsimler hep sonbahar hep kıştı kurudu tüm yeşillikler
Varlığında açmaz gelme artık soldu tüm yeşermeye niyetli bitkiler
Yokluğunda hep kar vardı dağlarımda
Varlığın güneş olsa eritemez artık buzul olmuş erimez dursan bir asırda
Yokluğunda bulduğum kentlerde sen yok
Varlığınla kirletme artık ne bu şehirde ne kalbimde sana yer yok
Yokluğunda yazdığım mektuplar okunmadılar
Sende okumuyordun zaten boşaydı satırlarım artık okusanda etmez baştan sona karalandılar
