1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
862
Okunma
Ne Ferhat anlar beni,
Ne Şirin duyar,
Ey yar!
Hadi çık gel eskisi gibi,
Kanat çırparak, tüller içinden,
Kon yüreğime, incitmeden,
Ruhumu sarsma, kollarımı kırma,
Beni yerden yere vurma,
Hadi durma.
Uzat ellerini, yüreğime dokun,
En ücra yerlerime, işlemiş kokun,
Sıcacık tenim, bedenim senin,
Yoksa kefenim, diyordun ya yar.
Ah! işte şimdi,
Ellerim titreyerek, mezarını kazarken,
Ne inmeler indi de, ta yüreğime,
Ne Sala’n duyuldu, ne de Fatiha’n okundu,
Seni kalbime gömdüm, orada yok oldu.
05.12.2013.
Mehmet TOZLU
5.0
100% (1)
Cevap Yaz