Ben evden çıktım mı
kapanır tüm ışıklar
annemin hafiften yüreği sızlar
beni hep son kez gibi uğurlar

ben evden çıktım mı
bizim evi bir bulut kaplar
hep derim anamın dualarıdır beni ayakta tutanlar
babam hissettirmez duygularınıda bilirim onunda her duada bir amini var

ben evden çıktım mı
evden ses seda çıkmaz sanırsın ölü evi
saat farketmez annem bekler kapımı öper beni
ben giderken öyle bir uğurlarki gelin çıkarır gibi

ben evden çıktım mı
çıt çıkmaz caddelerden
aslında pekde kimsenin haberi olmaz benim gittiğimden
yollar bilir sadece usulca geçişimden

ben eve gelirken önce boncuk karşılar beni kuyruk sallaya sallaya
annem gülümser balkondan bakamam doymaya
eve bir adımım yeter huzur dolmaya

ben eve geldiğimde
hep bir düğün havası
babamın meşhur kahkahası
annemin hep hazırdır çayı çorbası
ailem bir gün dağılacak biliyorum ama dilegim bunun en geç olması.