3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1869
Okunma
Hanidir suskun dilim;
Biraz durgun, biraz öfkeli,
Kim bilir kaçırdım belki de
Umut denen treni.
Hani nerede yolcular,
Hani nerede makinist
Kaç zaman oldu
Yolum buralara düşeli.
Sahnede oynanmakta oyun,
Üç beş seyirci
Bıkkın dinlemekten
Aynı replikleri.
Yüzler asık ve mutsuz
Belli ki;
Herkes gülmeyi
Çoktan unuttu.
Hayat bu işte,
Bir öyle bir böyle.
Zaman aceleci
Bir bir gülerken
Etraftaki silik gölgeler,
Demlendi elde kalan
Düşler.
Kâh üzgünüz, kâh neşeli.
Elde kaldı efkâr
Söyle, yetmez mi.
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz