Kayboldum birden
Umudum kırıldı
Neden mi
Bunu ne sen sor ne ben söyleyeyim
Cam parçası gönlüm
Dilimde düğümlendi sevdan

Utandım senden
Dürüstlüğünden
Sürgün yer gibi oldum
Ateş idim soğudum
Bir güle su döktüm
Ağladığını duyamadım
Artık kalmak için yoktu bir neden
Nefesim tükendi birden
Bunu sen de biliyorsun
Kaç kez affettin
Küle su değmedi
Ben hak etmedim sevgini
Her gün batıyordum

Şimdi kurtuldum
Şu an kumsal sakin
Bir yudum su misali
Ellerim sularda suskun
Gelirsen yem olmaz sevgim martılara
Bir nefes kadar yakınım sana
Sayıklarken uyandım
Sahilinde baygın
Sol yanımda bir ağrı
Bekler miyim daha
Geç kalmadan
Gel artık

Kaç kez sürgün yedim
Alıştım artık buna
Yüreğin gözlerime ışık
Beni bu halimle bırak
Güneşin batışını seyredeyim
Son kez olsun
Bulutlara ulaşsın gözlerim
Denizine aşık iken
Söyle sevdiğim
Bir ben miyim içinden giden
Ben de artık
Sevdaya kül ektim
Kayboldum

Behçet Bük 1184/208