Nereye gidiyorum?
Bilmiyorum.
Mutlu mu gidiyorum?
Ardımda esen bir rüzgar,
Ve hırçın bir bulut bırakmıştım sana?
Şimdiden çakıyordu şimşeklerini
Bende ağlıyordum
Artık kalbinin pranga vurulmuş bi esiri olmuştum
Gözlerimdeki yaşlar
Senin kalbinin yosun tutmamış tarafınaydı..
Sen bunun farkında mıydın?
Yoksa beni unutmanın cabasında mıydın?
Peki ya korkuyor muydun?
Yada burada korkak olan ben miydim?
Evet kaçıyordum ve suçlu bendim
Bizi yok etmek istememiştim
İstemezdim de
Bu vagon bugün bizi anlatıyor..
Yada bu vagon bugün beni aldatıyor?
Sessiz ama kalabalık
Gülüyor ama kalbi kırık..

Yeni bir durağa geldik
Nereye gidiyorum bilmiyorum
Ama tren tıklım tıklım
Herkes bana bakıyor
Herkes beni tanıyor
Suratlarında mahzun bir bakış
Gözlerinde küçük bir yalvarış
Bir anahtar vardı avuçlarında
Belliydi kaybetmek istemedikleri
Ayaları soyulmuştu bırakmadıklarından
Belkide anahtarımı istasyonda bırakıp ta gelmiştim?
Anahtar oydu,belliydi
Ama ben kaybetmemiştim?
Aşkı kaybetseydim,telaşlanırdım
Hüzünlenirdim
Ben sadece korkuyordum
Ya başka bir anahtar bulamazsam?..
Yanlış anahtarla denersem kalbimi?..
Yen senden nasibimi almıştım
Yorulmuştum
Çok yormuştun...