25
Yorum
48
Beğeni
0,0
Puan
2540
Okunma

Ey gidi Karadeniz yine geldin aklıma
Fenerinin ışığı yansır gecelerime
Kavuşmaktan ziyade sokulmuşsun saklıma
Senli hüzünlerimi taşır mısın yerime?
Doruğunda dumanla donanmış her bir dağın
Bulutlarla oynaşır gönlümün yamacında
Derelerin sürükler zihnimi darmadağın
Huyum senden yadigâr tabiat mizacında
Dal uzatır sineme yeşilin ihtilali
Güzelliğin hasından zaaflarım firari
Kulaklarımda mâni, vakit; ağlamak hâli
Daldığım düşlerimde akla getirir yâri
Başdöndüren tavrından gölgen hep hareketli
Doğanın endamında çalımın nedir öyle?
Gözümün yaşından mı yağmurun bereketli
Kuşatmışsın ruhumu, sonumu orda eyle
Uzak yol vadileri sorar arkadaşlığı
’Hey gidi günler ’ diyen dilde gurbet yarası
Dava; yayla yolları, teşhis; özlem başlığı
Gelsem güzergâhına hasret vuslat arası
Hani sorsan bir kere ’eline neler geçti
Kıyımdan sevdaları çekip benden almakla’
Eğilsem huzuruna, desem’ hepsi süreçti
Hırçın dalgalarını gelişlerime sakla’
Nezahat YILDIZ KAYA