1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2012
Okunma
"Bir hiç kimsesizdim artık.
Onsuzluk kadar hiç kimsesiz kalmamıştım hiç.
Ne vakit gitse;
Saat O’na hep çeyrek kalırdı.
Ve o ne vakit gitse;
iki kat soğuk olurdu buralar.
gittiği yer ise taze bir bahar...
bu kaçıncıydı hatırlamıyorum.
kaçıncı sefer sayılı uçuşuydu,
kaç defa gözler doldu,
kaçıncı soğuğu gözyaşlarımla nemlendirdim,
kaç defa ciğerlerime katran döküldü ?
hatırlamıyorum.
o gitti.
Saat O’na çeyrek kaldı.
pencereler ardına kadar açıldı.
bir kuş daha soğuktan öldü.
.
.
.
İstanbul semalarında bir güvercin.
Hiç kimsesizliğime iyi bak İstanbul."
|Murat ERTAŞ
5.0
100% (1)
Cevap Yaz