0
Yorum
0
Beğeni
3,5
Puan
961
Okunma
Zemheri dökerken yaprakları
Vakitsiz tomurcuklandım ben
Issız yolların hatıralarıydı cebime kalanlar
Ve elimde değildi vakitsiz kaçışlar
Şimdi kaç ömür feda etmeli yüreğim?
Kaç filiz daha soldurmalı içimdeki çocuk?
Yollar uzun ve katıksız
Esmiyor zemheri ayazda kalmış rüzgâr
Biçilmiyor tohumlanmamış fırtına
Bir damla düş akıt toprağıma
Sana filizlensin çocukluğum
Masallara inanırcasına...
5.0
50% (1)
2.0
50% (1)
