0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
853
Okunma
bak işte aldım kalemimi yeniden elime,
üstelik bu sefer sadece siyah değil,
rengarenk onlarca kalem,
hem bu defa sözcükler üretmek içinde değil,
yeni bir dünya inşa etmek için kendime...
aldım kalemimi elime,
unutmuşum,gönlümün karanlığından güneşin rengini,
söylesene ne renkti çiçekler,
ne renkti havada uçan kuş,sudaki balık,
pamuğa mı benzerdi bulutlar,
ya o yaşamayı hayal ettiğim ev,
bahçesinde kaç çocuk vardı,
neşeli yüzlerle oynaşan,
kirlenmiş miydi elleri çamurdan,
söyle gönlümdeki en güzel evin sahibi,
söyle bir çizgi de biz atalım geleceğe,
hadi gel durma,
yardım et güzel bir dünya inşa etmeme...
