Gecenin ayak sesi, birkaç adım geride
Karanlığa saplanır esrarengiz adımlar
Ürpertiler bırakır en hızlı serseride
Meçhul kimlikleriyle sokakta iz adımlar

Hala kirpiklerimde rüzgarın kızgın kumu
Gecenin buz ayazı tir tir titretir teni
Gündüzün yorgunluğu çökertirken omzumu
Çıldırtan bir sessizlik sarıp sarmalar beni

Beklediği gelmemiş bitkin aşıklar gibi
Sayarken dalgın dalgın kaldırım taşlarını
Sanki benmişim gibi vedanın müsebbibi
Adımlar takip eder akan göz yaşlarını

Kar tutmuş dik kayalar doruklar serin çığlık
Ensende hissettirir ölümün nefesini
Her adımda bir çığlık, çığlıklar derin çığlık
Bastırıyor yüreğin türküleşmiş sesini

Kader denen yazgının umut denen kayışı
Gözyaşıyla işlenip sabır ile kazılır
Bitmeyen yalnızlığın bitmeyen arayışı
Coşari kaleminde satır satır yazılır

İbrahim COŞAR