Çıkışı olmayan kör sokak gibi
Dikilir karşıma elâ gözlerin
Görkemli bir kale ve de sur gibi
Çekilir karşıma, elâ gözlerin
Öyle ki başıma belâ gözlerin

Niye ki bu sevda hep hasret solur
Gidip uzaklara, ağlatma n’olur
Buluttan savrulan yıldırım olur
Çakılır karşıma, elâ gözlerin
Öyle ki başıma, belâ gözlerin

Çağlamışsa gönül bulunmaz dibi
Ölçülmez o aşkın duygusu, debi
Pembe duvarlarda bir resim gibi
Takılır karşıma, elâ gözlerin
Öyle ki başıma belâ gözlerin

Hele görsen canım bende ki hali
Aklımdan çıkmıyor, gülen cemali
Dala konan ürkek bülbül misali
Sokulur karşıma, elâ gözlerin
Öyle ki başıma belâ gözlerin

Sensizlik kahreder beni inan ki
Bu sevdalık neymiş ben gibi yan ki
Asırlık bir çınar, bir hisar san ki
Yıkılır karşıma, elâ gözlerin
Öyle ki başıma belâ gözlerin

Dönüş Hâkka diye, döner semazen
Canan cilvelenir olur bir nazen
Niyazda yakılan mum olur bazen
Yakılır karşıma, elâ gözlerin
Öyle ki başıma belâ gözlerin

Lüzumsuz bu sevda bazen yel olur
Kara sevdalıysa seven del’olur
Öbek öbek açan gonca gül olur
Ekilir karşıma, elâ gözlerin
Öyle ki başıma belâ gözlerin

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ