1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
801
Okunma
Bakma,
Bana öyle bakma!
Ağaç dallarında âşiyan olmuş ruhuma dokunma.
Henüz kabuk bağlamış gönül yaram, kanatma.
Özlediğim o aşkı hatırlatıyor gözlerin.
Suskun dudakların, beni çağırır gibi.
Çevir yüzünü, bakma!
İçimde raks etmesin artık duygularım.
Yalnızlığımla çıktığım bu yolculukta,
Yanımdaki koltuk, boş kalsın...
Yıllar önce öteledim ben bu yangınları.
Üstüne en mahrem topraklarımı serptim.
Ebediyete mahkum ettim kalbimi, yakma!
Bana öyle bakma!
MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK
muti
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz