3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1912
Okunma
Atılan çamurlara, tüm çirkeflikler’e rağmen ayakta kalabilmeli insan...
Ben başardım... Sıra sizde...
Küçükken çok sevdiğim şeyler vardı.
Güneşin doğuşunu ve batışını izlemek,
Çamurdan hayalimde olan ama asla sahip olamadığım
Eşya ve oyuncakları yapmak, yağmurdan sonra oluşan
Su birikintisiyle oynamak gibi mesela.
Büyüdükçe sevdiği şeyler ve hayalleri de değişiyor insanın,
Sevdiği tek şeyin adı yalnızlık, sahip olduğu tek şeye ise gökyüzü deniliyor.
Küçükken çamurları severdim çünkü hayallerim vardı içinde.
Büyüdüm çamurlarımı üstüme attılar.
Ağladım, üstümün çamur oluşuna değil,
Hayallerimin ve asla sahip olamayacağım şeylerin
Başkalarının elinde olmasına ağladım.
Nereden ve nasıl geldiğimi unutmadım asla
Ve her şeye rağmen çamurları hep sevdim.
Çünkü çamurdan hayallerim vardı benim asla sahip olamayacağım…
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
