Bir ömür boyunca, yanımda kalıp,
Sevgiyle sarmala deriver beni,
Ruhumu okşayıp, gönlümü alıp,
Hüzünlü bir gülüm,deriver beni…

Özlemim, hasretim, sevgiden yana.
Usarem olup ta, hayat ver cana.
Nasıl bir sararsa, evladı ana.
Sende öylesine, sarıver beni…

Şefkatle sar beni, sevginle bele,
Can suyu veriver,kuruyan güle,
Önümde dulda ol, esen yellere,
Sevginle yoğurup karıver beni…

Mehtabım olup ta, zulmeti boğup.
Güneşim oluver, kalbime doğup.
Mutluluk sunarak, hüzün’ü koğup.
Isıt yüreğimi, seviver beni…

Her zaman hüzünlü, yaşlı gözlerim.
Boğazımda düğüm, düğüm sözlerim,
Sevgiyi görmedim! şefkat özlerim.
Sevgiyle yoğurup, karıver beni…

Yaralı yüreğe, dermen kâr etmez,
Efkârım dağılıp, başımdan gitmez,
Can cananı arar, teselli yetmez,
Ruh ikizim isen, buluver beni…

Her yerde yalnızım, ezik gezerim.
Dost bildiklerimde, riya sezerim.
Boynum bükük benim, candan bezerim.
Köhne bir yerdeyim görüver beni…

Emine Erdem. ( hazan gülü)
09/eylül/2013
(Bursa)