Senden sonra,
Keskin bıçak gibi,
Çapraz sevdalara sırt vermişim.
Her birinin izi daha dün gibi acı verir canıma.
Yanmaktan köze dönmüş yüreğimin
Dayanacak gücü kalmadı gitmelere
Zamansız ağardı saçlarım tel tel,
Tez kırıldı kolum kanadım...
Ne zamandır bir dost’tan mektup almadım,
Telefonum çalmaz oldu ne zamandır.
Biliyormusun,
Ne zamandır gece ile gündüzünde farkı yok benim için
Saksıda Begonya yı sevmedim nicedir,
Kırmızı bir Gül’ün dikenleri batmadı ellerime
Ya ben sevmesini bilmedim,
Ya sevdiklerim değerini bilmedi
Neden hep terkedilen ben oldum anlayamadım.

Şimdi..
Yalnızlar mahallesi, Hasret sokak,
Hüzün apartmanında oturuyorum...
Ara sıra özlemler sahiline de gezmeye gidiyorum..
İnan ki..
Çayıma tat veren şeker gibi özledim seni
Sanki doğduğum günden beri sensizim.
Bazı geceler rüyam’da bana geliyor gibisin
Yüzünü hayal ediyorum biçimlendiremiyorum
Sesinin tonunu hatırlayamıyorum
Sahi sen..
Esmer’miydin-Kumral’mı?
Adın neydi senin Sevda’mı-Canan’mı?
İnan bana sevgili...
İnan bana .....Onu bile UNUTTUM

A.Nevzat Uçar.
18/Şubat/1997


Not: Şair,Yazar ve Bestekarlar Derneğinin düzenlemiş olduğu yarışmada Türkiye 2.si olan Şiir’im..
Ayrıca MESAM tarafından da ödüle layık görülmüştür.23/Mayıs/1998..
-