dingindi yeşilırmak
süzülerek akıyordu
dağların taşların aralıklarından
yeşildi, yeşil ovalarda
başında taçı duvağıyla
nazlı yeni gelindi ilkbaharda

kumları elde eleniyordu
iğne yapraklı çamlar
üç boyutlu görüntü veriyordu yamaçlarda
efil efil kavak yelleri
selam duruyorlar
saygıda kusur yok

coşkundu yeşilırmak
hortumlarken önüne geleni
kara bir bulutun
korkunç patlamasıyla
yıldırım ve şimşekle
bombalanıyordu doğa

takılmıştı gözleri
üç çocuklu annenin
karabulutun gözlerine
sele kapılan son umudu onsekizinde
ağladı bulut
ağladı ana

yeşil düşlerdi yeşilırmak
her bahara açılan kapı aralıklarından
sıla ve özlem kokan
anadolu yollarında
sarı başaklar ekineklerde
sarı yağlıklar süslerdi

bereketti hasat sonu
gelinlik kızların, delikanlıların
telli duvaklı sevdasına
umudun aynasıydı pırıl pırıl parlayan güneşle
bir sonraki bahara
yeşil, yeşil yeşilırmak