Aşığa zor gelmez gülün cefası
Güldürür yüzünü gülden ötürü
Yaksa da yüreğin sevdanın közü
Gezdirir Mecnunu çölden ötürü

Yaprak kurur döner rengi sarıya
Bülbül güle konar karga darıya
Irganır el sallar çiçek arıya
İnletir arıyı baldan ötürü

Sömürür semirir insan hakiri
Bolca yığar altın gümüş bakırı
Selam vermez adam saymaz fakiri
Saydırır kendini maldan ötürü

Karıştım katıldım ulu kervana
Akıl ermez şu acaip devrana
Dolanır ışığa döner pervane
Yandırır tenini nurdan ötürü

Ömür geçti hayat buldu demini
Hep çektirdi gasefetin gamını
Kesti felek kepeğini yemini
Ürdürür itleri yaldan ötürü

Sevdirir gülüşü bakışı nazlı
Eğdirir başını bir şirin sözlü
Güldürür gamzesi gül çehre yüzlü
Sürdürür gurbete dilden ötürü

Dedesultan bülbül gülden ötürü
Öldürür nefsini yoldan ötürü
Söndürür közleri külden ötürü
Düşürür yaprağın yelden ötürü