Yaralı bir sessizlik dolaşıyor havada
Yazsam yazılmaz
Yaz da değil
Kış ortası
Kar beyazı düşlerin üstünde
Kâbuslara şikâr
Yaralı bir sessizlik
Duvarlara vuruyor kendini
Kalbi acıyor
Bana sustu…

Henüz bilmediğim bir yerlerde
Su, çağırıyor
Su, çığırıyor
Su, susuyor bana
Kazınıyor
Sessiz ve yaralı
Rüzgârda tütüyor özleminin kokusu…

Kelimelerin intiharını seyrediyorum
Dudaklardan ve kulaklardan sarkan
Düşen…
Kelimeler görüyorum
Ölümlerin etrafında
Kara kaplı kitapların üstünde
Bin figan ve ölüm!
Kelimeler, okunmayı bekleyen
Okuyorum…

Üşüşmüş üzerine karanlık
Üşümüş köşeler
Titremiş
Çatlağını eşeler
Yarasını deşeler
Ellerimden biliyorum acıyor…

Ketum ve lâl
Damlalar dalgalanıyor, kıyılarda
Uykulara düşman
Damlalar
Anne kucağı gibi sıcak ve ferah
…
Yaslanıyorum
Islanıyorum…

Erol URAZ 03.12.2013 Eskişehir