DÖRT MEVSİM BENDE SONBAHAR

Düğümlenmiş böğrümdedir hasretin
Şimdi matem,şimdi bende hüzün vaktidir.
Dört mevsim sonbahardır bende iklimler..
Düşmüşüm kuru bir yaprak misali yerden yerlere
Hasret rüzgarları ha savurdu ha savuracak...

Gurbette esirim cezamdır hasretler,cezamdır özlemler...
Huzurdan umuttan zerre eser yok...
Acım kuru yavan gevrek ve tatsız neşem çoktan kaçık...
Gurbet kuşları’nın ahvalindeyim....

Dokundukca yüregim etrafa virüs saçıyor..
Nasıl anlatırım,nasıl anlatılır,bilmem’ki.?
Dört Mevsim,Sonbahar,a ermiş bende iklimler..
Şimdi matem,şimdi bende hüzün vaktidir.!

Böğrümde düğümlenmiş acısı,hasreti var memleketin...
Sol yanım,hep sol yanım acır benim.
Hüzün keder,benimdir benim.
Bir yanım,da Anam..Bir yanım,da Babam..
Aah o sol yanım sol yanım yok mu..
Sol yanımda öyle bir acı varki..
Bu kadar mı sızlar be..
Ahaa şuramm,yani göğsümün,sol köşesi..
Oramda yar var oramda yangın var..
Aklımda hep memleket,memleket var.
Dört mevsim sonbahara erdi bende iklimler.
Şimdi matem şimdi bende hüzün vaktidir..
Şimdi bende matem hüzün vaktidir..
.......02.10..2010
Resul Civcik-Ayrancı/Karaman
Fotoğraf;Anonim
Şiirimi Okuyup Hisseden Gönül Dostlarıma Selâm olsun