Gel
Gel artık
Yüreğime kül düşmeden
Ümitler sönüp gitmeden


Ruhum
Henüz seni beklerken
Gönüm her halinde özlerken


Hasret
Bağrımda korlaşırken
Dil hal olup, vicdan sukut etmişken


Gel,viran
Olan halime bir fırsat ver
Ne hevesin, ne arzu denen meretin


Ne hevanın,
Ne de ter adına dileğin
Bedeni ve nefsi ihya eden herşeyin


Bir fanus
İçinde yaşamaya mahkum eden
Bağnaz ve şer kokan hırs ve tamahın


En sefil
Birşekilde etrafımı kuşatmışken
O suhuletli ve edebi meziyetli husisiyetlerin


Halimi
Cezbeden, ruhuma dirlik zerkeden
Melalin ve kalbi hassasiyetin fevkiindeyken


Beni bana
Bırakma, ufkumu daraltmadan gel
Ne vakit düşünsen ve hatta düşlesem içimde


İfade
Edemeyeceğim nispette bir surur doğar
Bazen kendi kendime gülerim ve neşelenirim


Hatıratımda
Ne kadar asudelik varsa alıp götüren
Şimdi ellerim bomboş ve gönlüm yalnızlığın kadrinde
Gel, eğer gelemeyeceksen de gönlüme hissettir




Mustafa CİLASUN