Gemiler geldi geçti hayal deryalarımdan
Kimi aldı götürdü, ilk limanda bıraktı
Dalgalar can kopardı yorgun kayalarımdan
Kimisi çok yakında, kimisi çok ıraktı

Gökkuşağı sığınmış gözlerdeki boncuğa
Sandım ki aşk haykıran söz asmış yüreğime
Mümkün mü söz geçirmek içimdeki çocuğa
Asilik şairlikten mirasmış yüreğime

Nehirler var, içinden sevda akan nehirler
Yosun örülmüş taşlar, bentler var suyu tutar
Şehirler var aramda koca koca şehirler
Önce sevgili sunar sonra sevgini yutar

Çizginin ötesinde kadın var hüzne simge
Nefret ve acıların kavurduğu bir hayat
Düşlerin ortasında sisli puslu bir imge
Rüzgarın bilinmeze savurduğu bir hayat

Görmediğin tezgahtan gelen ekmek kokusu
Gibi bir şey özlemek açlığı bitiriyor
Gözlerinde başlıyor ayrılığın korkusu
Koskocaman bir çınar kendini yitiriyor

Yürek haykırışına gem vurulmaz Coşari
Kaleme ağır gelir sesi kısılan sevda
Bir bakışla başlıyor aşk yolunda safari
Çocuk masumluğunda beklenip durur ferda

İbrahim COŞAR