ah be yar
ilmek ilmek dolandıkça boynuma
adındaki her harf
ayrı ayrı bir düğüm olup
üç kere ard arda kesiyor soluğumu

ben bile görünce kendimi gözlerinde
öldüm sanıyorum

sen ki
toprağıma atılan tohum
sebebi bereketimin
sen yeşilimdeki siyah
avuç içlerimdeki ter
dön hadi
bak birkere gözlerini kaçırmadan gözlerime
bak ve gör sırrına eremediğin seni

sen
kalemime düşen kelimelerin telaffuzu
sen kuytuları zihnimin
sen yar’im
sen yaram
deliliği şehrimin
aklımın tozu dumanı



ah be körlüğümün gören yanı
ah körkütüklüğüm
gölgene muhtaçken adımlarım
ayak bileklerime attığın tekmelere
ağlıyor yollar

dilim tutuşuyor biliyormusun
şairliğim küfrediyor şiirlerime
gök yamalı gecelerin koynuna seriyor düşlerimi
gece ayyaş
gece yamalı
yaralı

yokluğun ağır geliyor
sol tarafıma
secdesini kaybediyor melekler
Tanrı kızıyor git gide
azıyor cehennem


ah sevdiğim
alnımın ortasına gelip dayanıyor
şeytanın işaret parmağı

nedir bu delilik diyorum
nedir bu felç eden yüreğimin ahı
neyedir bedduam

en yüzsüz tarafından öpüyorum sancımı
özü tüketilmiş
arsız bir şiir bırakıyorum yastığının altına yine
hadi
aç rüyalarını