Öðretmenim Sevgi Koçer’e saygýyla…



Küçük bir filizdim, þimdi dal oldum,
Hep senin sayende, can öðretmenim!
Bin bir emeðinle þimdi al oldum,
Seninle renk buldum, ben öðretmenim!

Sen yokken bu âlem bilmece idi,
Sensiz gündüzlerim hep gece idi,
Adýn dudaðýmda hep yüce idi,
Aydýnlattýn beni, sen öðretmenim!

Çocuktum, minicik, güçsüz bir kuldum,
Senin ilmin ile geliþtim, doldum,
Bana yön gösterdin, gerçeði buldum,
Damarýmda akan kan öðretmenim!

Uzattýn sevgiyle, dost idi elin,
Güzel sözler dedin, tatlýydý dilin,
Tayin olup geldin, farklýydý ilin,
Karanlýða doðan gün öðretmenim!

Elimde kalemle yazýmda sensin,
Aðzýmda, dilimde, sözümde sensin,
Bana ufuk açan gözümde sensin,
Bugün öðretmenim, dün öðretmenim!

Harika yurdumda çiçek öðretmen,
Bilgilerle dolu petek öðretmen,
Vataný süsleyen bezek öðretmen,
Atatürk yolunda ün öðretmenim!

HARÝKA UFUK
ADANA
21 KASIM 2008
SAAT: 14.00