B.betül kardeşimin dün beğenerek okuduğum "sen ağlama" şiirine nazîredir.


Dökme incilerini, ne olur gülsün yüzün
Yüreğim isyanları anar sen ağlayınca
Gülmeyi unuturum, beni de kaplar hüzün
Cennetimde ırmaklar yanar sen ağlayınca

Gözlerim görmez olur, tutmaz olur dizlerim
Kaybolur birer birer evrendeki izlerim
Sırlarım ifşâ olur, âyân olur gizlerim
Bu beden ölüyorum sanar sen ağlayınca

Eski bir şarkı çalar teyp hacı Arif beyden
Odama hüzzam çöker üflenen yanık neyden
Zevk alamaz olurum hayatta hiçbir şeyden
Soluma ya gam düşer ya nâr sen ağlayınca

Direnemem hayata, çöküşüm olur âni
Anla işte kendimi koyuveririm yâni
Yüreğimi yerinden söküp alır bir câni
Lokmasını kanıma banar sen ağlayınca

Sus ki yine belirsin gözlerindeki hare
Sus ki artık olmasın yüreğim pare pare
Andolsun hiç bir ilaç derdime olmaz çare
Kabuk bağlamaz yaram, kanar sen ağlayınca
Bu şehir baştan başa, yanar sen ağlayınca.

23kasımikibin13

.