0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1043
Okunma
Neden özlem duyduklarım uzak olmak zorunda,
Dertler, sıkıntılar hep yanı başımda.
Dostlar, arkadaşlar ise, karlı dağlar ardında
Yalnızlık daha öncelerde
Bu kadar acı vermezdi bana.
Yıldızlar fener olurdu, mısralara.
Gündüz olduğunda,
Yalandan gülümserdim hayata.
Gece olduğunda ise,
Kelimeler iner defter aralarına.
Keşke diyorum bazen küçüklüğüme dönebilsem aslında
Hani konuşmayı bile bilmediğim zamana,
Asıl o zaman anlatabiliyormuşum, derdimi
Şimdi varıyorum farkına.
Konuşmayı öğrendimde ne fark etti ki?
Ne anlatabiliyorum,
Ne de anlaşılabiliyorum.
Verebilsem bir dilsize kelimeleri
O da bana verse dilsizliğini,
Adaleti sağlamış olurduk, aramızda...
