Her gün o ‘’zalim‘’ e ağlıyor gözlerim.
Susmak bilmiyor.
Ellerim yanaklarımı silmiyor.
Sussss diyorum sussssss.
Kör olasıcaya.
Laf dinlemiyor.
Hıçkıra hıçkıra yine ağlıyor.

Her gün o ‘’ hain ‘’ e isyan ediyor dilim.
Susmak bilmiyor.
Ağzımdan çıkanları kulaklarım duymuyor.
Sussss diyorum sussssss.
Kopasıcaya.
Laf dinlemiyor.
Yine isyan ediyor.

Her gün o ‘’ vefasız ‘’ ı arıyor ayaklarım.
Durmak bilmiyor.
Acıktım, susadım, yoruldum demiyor.
Otuurrr diyorum otuurrr.
Kesilesiciye.
Laf dinlemiyor.
Sokak sokak, mahalle, mahalle yine arıyor.

Her gün o ‘’ kahpe ‘’ ye şiir yazıyor ellerim.
‘’ Ayrılık ‘’ şiirinden başka şiir bilmiyor.
‘’ İlham ‘’ yeter beee yeteerrrr demiyor.
Başka şeyler yaazzz diyorum, başka şeyler yaazzz.
Kalemim kırılasıcıya, kağıdım yırtılasıcıya.
Laf dinlemiyor.
Yine ayrılık yazıyor.

Kendime nasihatim beş değil, on değil, elli oldu.
Yastayım.
Hastayım.
Sevgilime ‘’ zalim ‘’
‘’ Vefasız ‘’
‘’ Kahpe ‘’ dedim.
İtham yüzünden mahpustayım.
Akıbetim belli oldu.

Şiirde Nedir ?

İtham ( Arapça, İsim ) Suçlu görme, suçlama.

Akıbet ( Arapça ) a hecesi uzun okunur. 1. Bir iş veya durum için Son, sonuç.

2. ( Zarf ) Sonunda, nihayetinde.