7
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
3454
Okunma

Baktıkça batıyorum gökyüzüne
Gece karanlığı taşıyor odama
Soluğumda gri bir ürperti yine
Duvarlar üstüme üstüme geliyor korkuyorum anne
İki büklüm oluyorum
Düş kelebekleri dönüyor başucumda
Simsiyah bulutlar çoğalıyor yine
Çığlığım kırılıyor avuçlarımda
Saçlarım pamuk tarlasında büyümüş gibi bembeyaz
Sesim yaşlanıyor, oysa
Kalbim hâlâ çocuk anne
Nasıl özlüyorum bir bilsen
Akasya ağaçlarının dallarına çıkıp güneşe su vermek istediğim o yılları
Sen kokan papatyaları , yorgun argın akşamları
Eve ekmek getiren babamı
Sahi,fesleğenler ne zaman açıyordu, unuttum anne
Unutkanlığım arttıkça hatırlamak istediklerim çoğaldı
Yeryüzünde İnsanlar garipleşti herkes mutsuz ben dahil, üzülme
Kalbim hâlâ çocuk anne.
Nurcan TALAY
09.11.2013
Saat:20:02
5.0
100% (8)