parayla parayla

yok öyle bedava merhaba



apartman

adı başka dilden

ne bileyim

her hal katlanıp çoğalan

eski evler yan yanaydı

bunlar göğe uzanan

bir kat üç hane dört hane

üstüm kat altım kat altımın altı

etti mi on altı

saymadım karşı apartmanı

yandakini

yundakini

öndeki ve arkadakini de sayarsam

tamam kızmayın

artık saymam

sabah bir

akşam bir

burun buruna

her bir çeşit insanla



...da

yok mu bir merhaba

en basiti

en beleşi

hoppası da olur canım

diyelim ciddi adamsınız

ciddisinden olsun

sabah işe gidiyorsunuz

derler ya dilenci ağzı

başınız gözünüz için

sadakanız olsun

yok mu bir merhaba

incecik

bir çizgi olsun

verin yüzünüzden



tam altı ay on iki gün gitmiş ömürden

hamlamış

küflenmiş

kilit vurulmuş

açılmaz

bir mengene çenem

konuşmayı

öpmeyi ve öpülmeyi özledim desem

Sovyetler’di sürgün gidilen bir zaman

ülkemdeyim şimdi

semtimdeyim

hatta evimde

vatanında vatansız

ve benim şimdi sürgün edilen

ille de bir ulu çınar altından dik mavi gözlerini

kalk

doğrul da dede NAZIM

şu halimize bak

sıra sıra

kat kat apartmanlardayız

güya can canayız

insanız

yığınlayız

günlerdir

sessiz sedasız

nice oldu merhabasız

selamsız

sabahsız

şu meşhuuur şehir

nazlı İstanbul’undayız..



2001 MART İSTANBUL