9
Yorum
14
Beğeni
4,9
Puan
1965
Okunma

Yalnızlığım büyüyor gün ve gün.
Bir çınar gövde siyim, tam ortasında kalabalığın.
Kök saldım boylu boyunca.
Avucumun içinde şimdi bulutlar,
Gri ve siyah.
Tutamıyorum mavileri;
Yağmurlar var ardında biliyorum.
Yine gök gürültülü sağnak,
Yine ruhum sırılsıklam.
Üşüyorum:
Giydirip gök kuşağı renklerde,
Koluma takıp yalnızlığımı;
Yol alıyorum meçhule doğru.
Hayallerim ve ben sarmaş dolaş.
Kah bölüyorum düşlerimi küçük küçük,
Kah,umutlar topluyorum okyonusça.
Çarpan kalbimle bir daha çarpıp.
Ve tek tek çıkarıyorum.
Eşittir;
Yine yalnızlık.yine yalnızlık...
GÜLSEREN MORKAN
5.0
91% (10)
4.0
9% (1)