Riyayı yüzüne maske edenler
Bırakın yakamı yormayın beni
Zor anımı görüp kaçıp gidenler
Bir ölüye sayın sormayın beni

Boşa harcayamam kalan günümü
Unuttum maziyi sildim dünümü
Dinlemem kimseyi çizdim yönümü
Üstüme gelip de germeyin beni

Arasan bulunmaz sözünün eri
Doğrunun kıymeti, yokken değeri
Gerçeği haykırır eldeki veri
Ucuz düşünceyle yermeyin beni

Aklına koymuşsa tutmam gideni
Harlayıp tenimi yakmam bedeni
Sesim çıkmıyorsa vardır nedeni
Eli kolu bağlı görmeyin beni

Düşmedim kemliğe, olmadım tabi
Muhatabı gördüm hep kendim gibi
İnsan kavun değil koklanmaz dibi
Alın gölgenizi kırmayın beni

Dışladım eğriyi saldım Hakk’ıma
Boş lafa karnım tok gelmem akıma
Yıpranan yüreği aldım bakıma
Girdaptan girdaba sürmeyin beni

IŞIK hep bent oldum yapıştım hama
Büyüttüm acıyı tutmuyor yama
Sabır diyorsunuz yettiniz ama
Ne olur sırtımdan vurmayın beni

23.10.2013 Saat. 08.30 ÇEKMEKÖY İSTANBUL

Tabi olmak; birinin buyruğu altına girmek, bir şeye ya da bir kimseye bağlı olmak.

Ham ; olmamış çiğ



Küçücük bağımda yeşerdim açtım
Çiçekli dal oldum kokular saçtım
Güneşe yüz verdim ayazdan kaçtım
Kıyıpta zamansız dermeyin beni........Gelmeyenvuslat

Elleri dost diye, bağrıma bastım.
El uzattım dosta, boştadır destim.
Tüm ayrılıklarla, bağımı kestim.
Gurbet ellerine vermeyin beni.....Şamil Kafkas.