Güneşi kucaklar, yâr ay’ın şavkı
Sevda pınarları söz ile çağlar
Bakışlar coşturur arzuyu, şevki
Bülbüle yâr olur, bahçeler,bağlar

Gönül kanatlanıp, konarken dala
Sevgi sözcükleri, dokunur bala
Yarınım, umdum, sendedir hâla
Sarar halı gibi, sevdamı dağlar

Buğulu gözlerle, sinemi delip
Benimle ağlayıp, benimle gülüp
Hayata tutunan, sarmaşık olup
Bilirsin beni yâr, bir sözün bağlar

Deme bana yoktur “sende bi vefa”
Sürmedim doyunca sende bir sefa
Gözlerime bir bak hele son defa
Seviyorsa eğer, o gözler ağlar

Vuslatın önünü kesmesin kervan
Elbette dönecek, aşk ile devran
Sevda bayrığında mutludur serven
Yakar bu aşk beni, yüreğim dağlar

Güneş yüzlüm yelde kalmasın selam
Terk etsin gönlünü, acı, dert, elem
Birlikte ağlayıp, birlikte gülem
Tercihe kalırsa, kalp seni yeğler

Seviyorsan candan sol yanın tüter
Gülünde, dalında, bülbüller öter
Lüzumsuz diyor ki, bir sevda yeter
Kırık saz şenlenir, gönlümü eğler

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

SERVEN: Yelken direği