4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1206
Okunma
Boş çerçeve,boş pencere ve boş tencere
Hayatın anlamsızlığını anlatıyordu bana.
Acı dolu gerçeklerle yüzleşen,soluk insan benizlerini
Bir hayal süslüyordu bu boş şeyleri
Bir düş kuruluyordu,
Ümitle dolarcasına.
Zaman zaman coşkuyla taşıyor,dalgalanıyordu
Bu hasret dolu yürekler
Bu boş çerçeveyi doldurmak
Sıcak bir kap yemek yemek
Sevdiğinin gelmesini beklemek kadar zordu.
Tutku doluydu gözler ve kalpler
Hep sevmek,sevilmekti tek felsefe
Sevgi yumağına gömülmüşken
Yalnızlığı yaşamaktı.
Aptalca bir yalnızlık kaprisiydi benimkisi
Bu belirsizliğe bir isim koyma zamanı gelmişti.
O anda karar verilmiş;
AŞKIN,KARARLILIĞIN,SEVGİNİN resmi çizilmişti,
O boş çerçeveye... FİLİZ
Cevap Yaz