Can pazarı,insanlık satışta
Duygular hormonlu
Konuşmalar ekolojik tadında
Kadınlar soyunmuş bilboardlarda
Erkekler,belinde tabancayla
Anneler bekleşiyor dershane kapılarında
Kiminin elinde fatura,
Kimisine gelmiş icra
İstanbul’u görüyorum
Kapkaççıların eli cebimizde
Kiminin aracı çalınıyor gecenin beşinde
Kimisinin çantası alınıyor sessizce.
Adım başı bir yoksul bekliyor Bahariye Caddesi’nde
Tinercilerin korkusu salıyor yüreklerimizi
Kaldırımlar desen kesiyor nefesimizi
Ya bir cafenin masası
Ya da bir manavın kasası
Aniden bir ses duyuluyor arkandan
Yine bir araçtır,kazıklara çakan
İstanbul’u görüyorum
Sahile uzanırsın denizi izlemeye
mavinin derinliklerine dalamaz
Yeşilin,yeşilliğini saramazsın
Denizdeki çöpleri balık sanarsın
İstanbul’u görüyorum
Trafik yine tıkanmış
Kornalara basan basana
Otobüste ayakta,minübüste ayaktasın.
Taksiye atlasan,cebini yakarsın
Arabanla gitsen,park yeri ararsın
Bu nasıl iş diye şaşarsın
İstanbul’u görüyorum
Tahammülsüz insanların bağrışlarını duyuyorum
Bir minibüse biniyorum,başım cama dayalı
Aniden gürültülü müzikle irkiliyorum
Bakıyorum iki genç, kulaklarında kulaklıkları
Müzik dinleyip yüksek sesle konuşmayı marifet biliyor
Kahkahaların biri bin paraya gidiyor
İstanbul’u görüyorum
Caddelerde başıboş hayvan sürüleri
Meydanlarda,güvercin yemleri
Yaşlıları,çocukları görüyorum
Kiminin elinde bir mendil,
Kimisi çiçek uzatıyor sana
İçin burkuluyor,almak istiyorsun
Ancak biliyorsun ki;az ilerde bir tanesi daha çıkacak karşına
Bu manzarayı kaldırmak istiyorsun insanlık adına
Ancak,tek başına yetemiyorsun
Ah İstanbul!Ah diyorum usulca kulağına
Sendeki bu güzelliklerin kıymetini ne zaman bilecekler acaba?
Yavrularımıza,bir İstanbul vardı diye mi bahsedeceğiz yoksa?
Diye düşünerek ürperiyorum.
İstanbul’u çok seviyorum ve ona söz veriyorum
Gelin,sizler de katılın istiyorum
Bu güzellikleri birlikte yaşatalım
Yanmadan,yıkılmadan,atılıp,satılmadan
Uzansın sonsuzluğa diliyorum
Gelecek nesillerimize aydınlık dolu yarınları
hediye edelim istiyorum.