Yaşar insan gamsız kedersiz öylesine sıg ve ıssız
Allah nimet verir de kendi ziftlenir şükürsüz sessiz
Laf üretir durur çırçır gibi iyilikte ise yetersiz
Adamlık beklemek saflık ve içesine aptalca gereksiz
Nasılsa kendi doyunca sanır dünyada doydu zahmetsiz
La havle vela kuvvet zikredersin dinler gibi namesiz
Alışmış taşımaya dünyayı sırtında hayalen ve küfesiz

Nedamet nedir..? Duymamış kelamın manasını anlamamış
Aglamamış..!Dünyada biriktirdiği neces amelini anlayamamış
Sızılamamış...!Vicdanı yaptıklarından hiç mi hiç sızlamamış
Ipıltılı şölenlerle geçmiş ömürü onu hiçmi hiç kasmamış..
Lütfedilen merhamete ve iyiliğe hiç yer bırakmamış

Babasından kalmış herhalde merhametsizliğin acı zehiri ona
Allahımda onlara yaptıklarının karşılığını fazlasıyla suna
Riyakarlıkla hayat sürüyor yalandan nasıl kurtula
Islah olması yakın lakin gözü uzak akıla
Şehvet ve deliliklerini övünür anlatır ondan nasıl kurtula
Işık renkleri simsiyah zifir onda ne görülüp nasıl bakıla
Kalpleri mühürlenmiş merhamete,sevgiye ve akıla
Sevdaları dünyaya,mala,servete delice tutulmuş onu nasıl unuta
Ikınır sıkınır utanır gibi yapar ne deyyusdur kerata..?!
Nice garibin hakkını yutarda,yardım etmiş numarası tutar surata
Ilgıt ılgıt can veremez..Yol kesinlikle sırat’a
Zülmüle abad olan olanın elbet sonu berbatmış...

Bilseler di....
Ölümün soguk
Yüzünü
Lal olur du dilleri kurur idi
Elleri.....


Mehmet TUTAR

03-11-2013

Şiiri yalanla barışık olanlara ithaf ettim...Alınabilirler...Yukarıdan aşağı doğru baş harfler le oluşan bir şiirdi...