Ne içinde yaşadım ne dışında dünyanın
Kendimce hayat sürdüm çabaladım bikarar.
Kıymetini bilmeden güzel olan her anın
Kalben pişman olsam da pişmalık neye yarar.

Saçım bembeyaz oldu gözlerimde morluklar
Yüreğimde suskunluk bedende yorgunluk var
Geçip gitti bir ömür yıkıldı duvar duvar
Dalar gider gözlerim o gençliğimi arar.

Şimde daha dertliyim daha bir yapayalnız
Sebebpsizce yaşadım sevgisiz aşksız yalnız
Oysa mehtap ne güzel gökyüzündeki yıldız
Sonbaharımda gelip saçlarımı kim tarar.

Aynalara bakmaya korkuyor iki gözüm
Kaderime kızmaya hakkım yok yoktur sözüm
Kuru bir yaprak gibi sarardı soldu yüzüm
Bağrına bastırıp da şimdi beni kim sarar.

Bir tatlı bakış görsem bin ah çekip inlerim
Bülbülün sevdasına kulak verip dinlerim
Boşa geçti seneler boşa geçti günlerim
Düşünmeden edemem kalbe olsa da zarar.

Şair:İsmail Kurt
02.11.2013