Ey vefâsız sevgili,
kurumuş bir şiir gibi dudaklarımda sözlerin
bırakmıyorlar yakamı "sus"lar
bu yüzden
karanlığın perçemine asıyorum kalbimi de,
herkesten gizlediğim aşkımı da
gel,
ya gidelim bu akşam bu diyârdan
ya da yak özlemlerimi gözlerimdeki
söyle bakalım,
yüzün aynamda sallanabilir mi ey sevgili?
sevebilir mi yüreğin beni mahşere kadar?
sen bakma zeytin rengi bu akşamda sızlandığıma
teslim alınmış bir özlem benimki,senin tarafından
ben temize çekmeye çalıştıkça senli geçmişimi
karanlık yüzlü okyanus hep boğmaya çalışıyor beni
hadi,uzat ateşli elini karanlığıma
alevinle aydınlat yolumu bir meş’ale gibi
ve doğrult beni kendine
tebessümünde acılarımın med-cezirlerini durdur
ve durult beni sendeki en suskun halde
ve aç ağzımı ruhumdaki fırtınayı çıkartmak için
duyuyor musun, sana uyanıyorum tozlu raflarımdan
lütfen,
en içten yerimden yakala beni
flû yanıma yama yap aydınlık yanını
biliyor musun,yanımda olmasan da,
aşka alıştırmaya başladın beni adım adım
yoksun ya,
kısa bir an, bulanıklaşmış bir fotoğrafın seçilemeyen yanıyım
renk değiştiriyorum yalnız kaldığım bu kentte
sensiz kalan bu tenin yüzüne bakmaya yüzüm kalmadı
hadi,söyle !
kaç mavi gökyüzü,
kaç meltem ,
kaç volkan diliyorsun ?
yeniden sana donuk gözlerle bakmak için…
görmüyor musun ?
keskin bir kalemin açtığı yara gibi kanıyor sensizliğim
kaç eczaneye gitsem yok ilâcın
karaborsasın sen
karmaşığım…
perme perişanım…
ya, vur beni dokuz yerimden
ya,dön artık…
yokluğunda kanıyor yüreğimdeki aşkın
ve söküp asıyorum karanlığın perçemine kalbimi
dönüş yolunda fark et ! diye
ya da…

28.10.2013...SAAT :23:17....Bafra