dışarıya inat,içerde yavaş geçiyordu zaman
dışarıda havayı henüz ısıtmış bir Güneşin
tatlı tebessümü çarptı yüzüme
hava iyice tatlılaşmıştı
yürümeye başladım
henüz sokaklar sessizliklerini üzerlerinden atamamışlardı
tek söz darbesiyle bölüverdi sessizliği ortasından
- Şimdim var
- sadece şimdim
- sadece bu an
- geleceğim yok
- geçmişim zaten geçmiş
- al beni
- yanına
- yüreğine
- al…
- evren sensin
- dünya sen
- hesap zamanı değil,
- gitme..!
dedi mırıltı hâlinde
nereye gideceğini bilmeden,arşınlayıp durdu sokaklarını Ankara’nın
yavaş yavaş Güneşin sıcaklığını hissetti teninde
kendi kendine güldü
ha yuvarlandı,ha yuvarlanacaktı içinin uçurumundan
…
Akşam iniyor
Güneşin son ışıkları yaprakların ve camların üzerinde
tatlı tatlı geziniyor
hoş bir rüzgâr yalıyor tenimi
- aşkın ısıtıyor üşüyen ellerimi
- hesaplar yapacak mecâli bulamıyorum kendimde
- seviyorum işte
- seviyorum…
…
Rüzgâr esmeye başladığı yerden devam ediyor
hem tenimde
hem ruhumda


süleyman altunbaş......