0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1063
Okunma
Uyandığımda çığlıklar olur benim beynimde,
Dünden kalan,
uyurken bile suratıma kırbaçlar şaklarcasına hissettiğim çığlıklar.
Gitti diyen,
Dönmeyecek diyen,
Ağlatan, sızlatan
Öldürmeyip acıtan çığlıklarla uyanırım.
Sonra hayat beni içine çeker dev bir hortummuşçasına,
İçine girerim o hortumun
etrafım toz, duman,
hayat kavgası...
Unuturum o çok sevdiğim çığlığı
Seni unuturum...
Kavga biter, eve dönerim
Kızarım kendime
neden izin verdin diye
çektiğin acının tozun dumanın arasında kirlenmesine?
Yine seni düşünürüm o zaman;
yine kalbi çarpar,
yine heyecanlanır,
yine çığlıklar duyar,
yine acı çekerim...
Acı çekmeyi severim
Çünkü o acının senin bende bıraktığın tek şey olduğunu bilirim...
