Sevda yücedir, yürek bilir o içteki yangını
Öt, turaç kuşu öt, baharı müjdele bana
Sevginin güneşini, aşkın o kor ateşini
Nasılsa başımdan gitmez bu ulu sevda!
Ey turaç kuşu öt; umutsuz koyma beni.

Susma turaç kuşu, geçer sevgi zamanı
Bu köy bizim, bu kent; bu toprak bizim
Yeşilin gülü ol, harmanda rüzgârın sesi
Ötüşlerin; inletsin ülkemin yamaçlarını
Sabah meltemlerinde coşsun gönül sazım.

Kaç bahar yangını söndü göç yollarında
Kaç hanay kavruldu esaret çöllerinde
Benim ışığım sensin, yangınım da sen
Öt, ey turaç kuşu şimdi sevgi zamanı
Nerde kalmıştık! Der, öyle asılırız aşka.

Ufukta coşkun bir ışıltı, Cumhuriyet Güneşi
Susma turaç kuşu susma, bu uyanış biziz
Suya hasret gül goncalar maviliğin ateşi
Sorma yanlışı, sorma Bağdat’ı; sen boranı sor
Nil öfkesidir; şifresi kırılan suskunluğun sesi.

Çağlar boyu değişim, yengiler, yenilgiler
Tarih bile bilmez; kim haklı kim haksız
Anlamak için kış soğukları bahara döner
Güvercin kanatları haykırsın özgürlüğü
Öt turaç kuşu; bu yangın, bu bahar biziz.

Turaç kuşu şimdi sabah, şimdi sevgi zamanı
Hür şarkılar, özgür türküler karanlığı vuruyor
Demokrasi de bilir ya, demokrasi olduğunu
Ve de boynu bükük gelincik çiçeğinin öyküsünü.
Öt turaç kuşu şimdi bahar, şimdi sevgi zamanı
Cumhuriyet Güneş’idir saran bu eşsiz vatanı.

Gülşen Şenderin