1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1411
Okunma
Bir Ayşecik vardı
Kendi halinde
Güler yüzlü ve mahçup
Yaşlar dolu gözlerinde
Tam alışmıştı
Dost ve düşmana
Belli edecekti sözlerinde
Ama olmadı
Bir gün hüzünlü bir şekilde
Elinde bir kağıt bir kalem
Sabret be Ayşecik
Her tarafda var dert ve tasa
Teselli vermek istedim birazcık
Koymuştu kafasına
Aylar önce
Yazmıştı kar ve zararını
Kafasına
Ama üzülüyordu
İşten ayrıldığına değil
Birkaç sevdiğini
Geride bıraktığına
Sevildiğini bildiği halde
Bir mübarek gün
Elveda dedi
Dostuna düşmanına
Güle güle be Ayşecik
Çok sevdiğimizi sanma
Şımarırsın
İşte seviyoruz birazcık
Sami Tüce 12/12/2005
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz