Aşkın zehir imiş, arzum panzehir
Heves içsin varsın, bitsin eziyet
Yâr gönülden salgın bu kopan nehir
Ersin deryâlara ûlvî meziyet
.
Dönence çarklıdır, adresi verir
Boz yeldir sultanım, kör esiverir
Bağnaz talan olur bin sehiv erir
Hükmeder kalplere kavi dirayet
.
Olgunluk düşerken vuslat yakalar
Bir araya heyhat gelir yakalar
Dem vururken gördük çok fiyakalar
Arı duru bir hâl, sonsuz emniyet
.
Âteşi yakar mı; köz eden için
Tevekkül olana yok, neden niçin
Evi barkı yıkıp, yak için için
Oturdu cüsseme mânâ nihâyet
.
İnsanlığın gözü mülkle kararmış
Soğuktur ya hani beyaz kar; armış
Cebrâil’e yasak aşk son kararmış
Düz eder yolları; billah hidâyet
.
Yoksul ortasına düştü ummanın
Önü sonu yok ki, birşey ummanın
İlacından içer devâ; hummanın
Yerlerde sürünür âlî mülkiyet
Göklerden; rüsvâya, verir velâyet


Mülkiyet :: İyelik, Sahipkik
Sehiv :: Yanıltı

===