"İnsan Değerlerini EN Sevgiliye verir"


Taşıması Ağır geliyor
Zihnimin dalaverelerini
Olur’ya
Aklımı yitirirsem
Şiirlerim sana emânet.

Deli gibi sokağa fırlayıp
Bir tepe aradım kendimce
Yoook bulamadım kardeşim yook!
Çıkmadı işte, birtürlü önüme....
Olur’ya yolumu şaşarım
Izlerim sana emânet.

Kötülük bana reva’mı göründü,
Pis lavobalarda...
Küfrü lehçesine katmış insanların çerçevesine tiskindim...
Sarhoş densizlerin sürtüşen diliyle...
duydum meyhane türkülerini,
Olur’ya reva görünen belaya baş kaldırırım
İyiliğim sana emânet.

Savaşa birileri daha katıldı,
Sırtını sağlam direğe veren, veriştiriyor...
Puştların elini kolunu sallayan mekanları heves etmişler....
Olur’ya kahpelerin seviyesine inerim!
Gülüşüm sana emânet!

Olur’ya helâlini satanı es geçerim,
Olur’ya tepeyi bulur,
veririm kendimi rüzgara,
Sıyrılırım bu düzenin tuzaklarından,
Olur’ya, bir gün önüme kazılan kuyuya düşerim
Bedenim sana emânet.

Hanife Bayazit