Çıkaramaz olurum hiç aklımdan, ne gündüz ne gece,
Yanar tutuşurum uğruna,herkesten bihaber hem de sessizce,
Çıkmaz, dar sokakta kaldım,oldum artık bende bir bilmece,
Dayanamıyorum,özlemek ne zormuş be ANNE..

Yetim kaldı, öksüz kaldı hem oğlun hem de duygusu
Bir tek sen yanardın,sen olurdun bana ana kuzusu,
Sen gittin el geldi, açtı başıma susuz mezar kuyusu,
Kaldıramıyorum,özlemek ne zormuş be ANNE..

Merak buyurma,fazla bekletmem yakındır sana gelişim,
Orada olduğunu,beni beklediğini bilmektir tek tesellim,
Şahit ol ya Rab, ne çok isterim bilirsin vardır gelesim,
Bağıramıyorum,özlemek ne zormuş be ANNE..

Korkmam ki ben hiç ne karanlıktan ne topraktan,
Sen yokken doydum hem darlıktan hem de yoksulluktan,
Bilirim ki bu dert Allah’tan ama derman da Allah’tan,
Ölüyorum,aç kollarını yavrun geliyor ANNE..


Ufuk Biçimli